Eyvallah Şiiri - Veli Kuzu

eski bir anıyı hatırlamak gibi şimdiler de zaman
durmaksızın düşündürüyor
düşündükçe daha da karışıyor
mekanın akışına kapılıp gitmişken
bir kabustan uyanırcasına
her şey yabancı gelmeye başlıyor
o an açılıyor karanlık
ve yıldızlar eski gözüküyor
ya da ben mi eskiyorum bilmiyorum
kafamın içinde çelişkiler dolu
dilimde söyleyemediğim ve söylemek istemediklerim
mecburiyetler yakamda
sanki az sonra bitecek
her şey kaldığı yerden devam edecek gibi
hani birden bastırmış yağmur gibi
sırılsıklam olmuş
elinde anahtar evine bir an önce gitmek ister gibi
bir demlik çay yanına koyu bir dost sohbeti
her yerin her şeyin tanıdık olduğu gibi
dışarda kar yağarken içerinin sıcaklığı
her hücrene yazılır gibi
son ışığı kapatıp derin bir nefes alıp
sabah nerde uyanacağını bilmek gibi
ihanetlerine alışıp
herkese eyvallah der gibi