Eyvah! Yine yanıyor...
Yine yanıyor alev alev
Yurdumun yeşillik ormanları.
Eyvah! Yine çürüyor...
Yine eriyor parça parça
Ülkemizin nefes almak ciğerleri.
Eyvah! Yine yanıyor...
Yine yanıyor cayır cayır
Vatanımızın bugünleri, yarınları.
Zorlaşacak Vatanda solumak,
Zorlaşacak hep beraber nefes almak,
Zorlaşacak Milletçe yaşamak...!
O ateşle Yananlar...
Okul sıralarımız, masalarımız,
Defterlerimiz, kitaplarımız, çantalarımız,
İnşaatlarımız, kapılarımız, pencerelerimiz,
Limanlarımız, kayıklarımız, iskelelerimiz,
Parklarımız, Yeşilliğimiz, canlarımız, hayatlarımız.
O ateşte Yananlar...
Kaplumbağalarımız, tavşanlarımız,
Tilkilerimiz, böceklerimiz, sincaplarımız,
Kelebeklerimiz, çiçeklerimiz, Ağaçlarımız,
Kızıl Çamlarımız, tahta kaşıklarımız,
Havalarımız, oksijenlerimiz,
Piknik için mesire yerlerimiz, yağmurlarımız...!
Ormanlarımız yine çâresiz yanacak diye
İnanın sevemez olduk şu Yaz mevsimlerini.
Tanrı'dan sa...Amenna; Başımız üstüne.
Kul'dan sa...aman ha; Hemen ferman yazın.
Yakmışsa, bilerek isteyerek, kasten, haince,
Hakkı yoktur onların yaşamak bu yaşamda, derhal...ASIN.!
Kayıt Tarihi : 22.6.2022 09:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakın geleceği bile kalmamış..
Akdeniz çölleşecek
Duyarlılık katlarca artmalı Hocam...
Sular bile çekildi
Irmaklar çok sessiz akıyor ..
Gözünü servet burumusler , kuru toprakta yaşam olacak sanıyorlar...Ne diyelim toprak doyurur inşallah gözlerini
Saygılarımla esenlikle kalın Hocam
TÜM YORUMLAR (2)