Eyvah Ey Şiiri - Adem Ulutaş

Bu gündü,yarındı, öbür gün derken
Zaman nasıl akıp gitmiş eyvah ey!
Servetimi bir bir hesap ederken
Zarar beni yıkıp gitmiş eyvah ey!

Şeytan ile yol gitmişim meğer ki
Kazandıkça kaybetmişim meğerki
Ahretimi nar etmişim meğer ki
İylik benden çıkıp gitmiş eyvah ey

Şu tamahkar olan aklıma girip
Zavallı gönlüme vesvese verip
Benim olmayanı benim gösterip
Bir çıkmaza tıkıp gitmiş eyvah ey!

Tüyden yataklarda yatar uyurdum
Ne fakiri sordum ne aç doyurdum
İyilik ettiğime emir buyurdum
Dostlar bile bıkıp gitmiş eyvah ey

Azgın nefsim şükretmeyi bilmedi
Dünyaları verdim yüzü gülmedi
Bir yetimin göz yaşını silmedi
Öylesine bakıp  gitmiş eyvah ey!

Çatık kaşlarıma yıkıktı fesim
Haksızlığa karşı çıkmazdı sesim
Bu dünya seyirlik resimmiş resim
Hırsı bana takıp gitmiş eyvah ey!

İşte sana ayan Adem'in hali
Bütün canlıların bende vebali
Tövmem kabul eyle nasuh misali
Nefsim  beni yakıp gitmiş eyvah ey!