Hiç ölmeyecekmiş gibi hayaller kurarsın,
Lakin ölen insanlardan ibret almazsın
Deli gönül sen neyin peşinden koşarsın
Elbet uyanırsın rüyan bittiği zaman.
Dünyevi aşksa seni perperişan etmiş,
Aklın başından alıp mecnuna benzetmiş,
Fani alemi de yüreğine meyletmiş
Uyanırsın ecel teri döktüğün zaman
Senelerce sürükledi seni gördüğün serap
Ham hayaller uğruna hayatını ettin harap
Heva-hevesini de kendine kıldın mihrap
Ah keşke dersin yolun sonu göründüğü zaman
Alın teri emerek kazanırsın servet
Yetim-yoksulu sofrana etmezsin davet
Şeytan şürekasıyla ararsın şan-şöhret
Ahbaplar bile terk eder düştüğün zaman.
İçinde büyüdükçe büyüyen ihtiras
Helali haram sayar kalpteki iltimas
Ve insani değerleri yaparsın paspas
Keşke dersin, kitabını aldığın zaman
Haksızlık karşısında pusar olursun lal
Yalan yere yemin etmen olur mu helal?
Gazaba gelmez mi Kahhar olan zül Celal?
Eyvah dersin hesaba çekildiğin zaman
Var mı şu dünyadan daha büyük bir saray?
Semayı süslemiş yıldızlar, güneş ve ay
Nankörlerin ahvaline; vay ki vay!
Cehennem kapıları açıldığı zaman
Ehli olmadan almak ister emaneti
Emin olmayanlar yaparlar ihaneti
Hak-adalet gözetmeyen alır laneti
Kahrolur, Hak Mizanı kurulduğu zaman
Bedir Kuş. 30.05.2020
Kayıt Tarihi : 26.8.2020 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)