Eyvah Bize Vah Bize Şiiri - Mehmet Şahan

Yanıyor yüreğim, içim kan ağlar,
Anlasa derdimi dayanmaz dağlar,
Zehirle doluyor körpe dimağlar,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...

Kimi barda, kimi sazda sürünür,
Türlü, türlü havalara bürünür,
Cahil amma, hepsi âlim görünür,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...

Yok mudur sahibi bunca gencimin,
Dert oldu üstüne kendi derdimin,
Sormuyor hiç kimse, asla ben kimim,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...

Milletime bir acayip hal olmuş,
Sevgi, saygı, hepsi birden kaybolmuş,
Bozkurt’un yurduna çakallar dolmuş,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...

N’olacak yarını benim ülkemin,
Olamam ki böyle yarından emin,
Batacakmış, derdi değil kimsenin,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...

Yaşarken bağrında güzel yurdumun,
İlim, irfan, ahlâk, töre duyduğum,
Şimdi bunlar hepsi olmuş kördüğüm,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...

Kaldır gözündeki gaflet perdesin,
Aksakallım, Alperen’im nerdesin?
Duymazsan sesimi, Allah vermesin,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize...,

Kalmadı gözümde akacak yaşlar,
Tükendi Şahan’ım atacak taşlar,
Çığ gibi çoğalmış yakacak başlar,
Eyvah bize, yazık bize, vah bize…