Eyvah! .. “Ben Bu Hatayı Nasıl Yaptım! ”

Bismillahirrahmanirahim/indeyim hayatın
Buluşmasında iki kromozomun
Yüzmekteyim enginliğinde
Ilık, şefkatli bir ummanın
Şükürler olsun, yaşamaya başladım
Ekmek elden, su gölden
Doyasıya tadını çıkarmalıyım
Bu cömert, şefkatli dünyanın

Hiç acelem yok yaşamalıyım siga siga
Ne kör eden güneş parlaklığı
Ne soğuk, ne boran ne fırtına
Hep aynı ısı, aynı ılıklıkta

Anlamıyorum sizin aceleniz niye
Ben de tanımak istiyorum
Merak etmiyor değilim yüzünüzü
Ömrümü tamamlayayım diye
İple çekiyorsunuz zamanı

Düşünmüyorsunuz beni
Hiç sormuyorsunuz fikrimi
Dünyamı değiştirmek mi emeliniz?
Ahir ömrümdeyim kalmadı zamanım! .

Sessiz soluksuz dünyamdan
Sıkıştırıldım zorunlu yolculuğa
Popomda bir şamar izi
Çığlık çığlığa geldim dünyanıza

Gözleriniz aydın. Tebrikler…
Oğlunuz oldu, oğlunuz
Çok istiyordunuz ya,
İşte şimdi başladım ölmeye

Bencillik bu yaptığınız
Gözlerimde yüzünüzün izi
Doyamadınız yüzüme bakmaya
Eserinizle öğünçlü

Bu muydu vaat ettiğiniz dünya?
Yüklediniz borçlarınızı dolar cinsinden
Boğuluyor, nefes alamıyorum
Öleceğim kirlilikten

Hani maviydi dünya
Kır çiçekleriyle bezeliydi
Bağlar, bahçeler
Henüz görmedim yeşili
Kül gibi gri tüm renkler!

Hani huzur, hani barış!
Silah seslerinde boğulmuş
Duyulmuyor merhamet haykırışları
Kulaklarımda acı insan çığlıkları…
Eyvah! .. “Ben bu hatayı nasıl yaptım! ”

15.09.2007 İzmir