Şimdi kalem elde öğüt yazarım,
Gençliğimi boşa geçirdim eyvah.
Günahları saysam ipe dizerim,
Ahmak bir kul gibi şaşırdım eyvah.
Kimse görmez dedim, haram işledim,
Ruhuma yanlış fikir aşladım.
Nice dostu yaranı da haşladım,
Bir an keçileri kaçırdım eyvah.
Bir şey olmaz diye durup boşverdim,
Nice haksızlığa bakıp hoş gördüm.
Bunca yıldır saçma sapan düş gördüm,
Taştan sabırları taşırdım eyvah.
Kendim dururken elleri kınadım,
Yanmaz yıkılmazdı yanlış inadım.
Öğüt dinlemedim sanki bunadım,
Aklımı başımdan uçurdum eyvah.
Durmuşoğlu ömrün zeval bulmada,
Bitirdin gündüzü akşam olmada.
Uzunca saydığın zaman dolmada,
Ömrümü boş yere geçirdim eyvah.
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/eyvah-96.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)