Eyvah Şiiri - Kamil Çakır

Bir yanda sulara boğulan toprak
Bir yanda kavrulan çöllere eyvah
Buluttan sualsiz su içen yerler
Bir yudum su vermez, göllere eyvah
Bir ömür beş kuruş görmezken cepler
Boş yere savrulan mallara eyvah.
Çiçeğin özünü seçemez arı
Şekerle yoğrulmuş ballara eyvah.
Mademki dünyada mutludur insan
Doğarken ağlayan kullara eyvah
Tarihi mahzende çürüten ahmak
Küfrün tercümanı dillere eyvah.
Kadere, kazaya lanetler okur,
Gider de inanır fallara, eyvah.
Göğüsler açıkta sallana dursun
Yerlerde sürülen şallara eyvah.
Dünyayı sarmışken kızıl karanlık
Rüyama girmeyen allara eyvah.
Eldeyken bilinmez ömrün kıymeti
Uykuda kaybolan yıllara eyvah.
Bir çivi bir asker kurtarır lakin
Bir at kurtaramaz nallara eyvah
Göklerde yankıyla dönerken ezan
Mabede çağıran zillere eyvah.
Hakk’ın huzuruyla şad olur kalpler
Sahte huzur satan tellere eyvah
Seherde Mevla’ya çağırmak varken
Kuşluk vakti öten çillere eyvah
Hayatın yükünden gönüller yorgun
Kafada ağaran kıllara eyvah
Dünyayı dolaşır amma Resul’e
Selam ulaştırmaz yellere eyvah.
Bülbülün dünyada tek sevgilisi
Sonbaharda solan güllere eyvah.
Mademki O’nadır son dönüşümüz.
O’na ulaşmayan yollara eyvah.

Kamil Çakır
(Hazan Şiirlerim Kitabından) .