Eyvah Şiiri - Salih Fevzi Akın

gece soğuk ve keskin
karanlıkta boğuk rengin
kalbim deveran ediyor
sensiz, sessiz eriyor
evlada demeden gidiyorsun
bilsen
beni kahrediyorsun

sözüm ince bir yoldur yüreğine
titrek bedenim dört dönüyor
ceylan gibi gözlerinde
artık yolumda değilsin
vah ki sen ceylanın düştüğüne
ağlamıyorsun

yine suskun volkan telaşlı
umudum kenarına ev yapmıştı
yüzyıl önceden yer yapmıştı
sen emrediyorsun
volkan kızgın lav taşıracak
ben gitmiyorum
aşkım;
lavlarında taşlaşacak