Eyvah. Şiiri - Abdullah Odabaş

Allah (C.C.) istiyor kulundan ol kalbi selim,
İlim yok, amel yok vah benim halim,
Kabirde müşkül olursa ger sualim,
Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.

Daldım gaflet deryasına dalgalar kaptı,
İsyan balıkları beni bir lokma etti,
Bir ömür tüm heba olup da gitti,
Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.

Yaşıyoruz ömrün son sayfasında,
Günahım çok olursa terazinin sol kefesinde,
Feryadı zar ederken zebaniler elinde,
Meden ya Resulallah yetiş İhsanım.

Katma yareb ogün asilerin safına,
Günahkarım amma sığınmışam affına,
Bağışla Habibine geçir müminlerin safına,
Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.

İsterim rızanı kalanı masıva,
Dünya etti kemteri heder hem de berhava,
Yareb lütfunla düzelsin bozulmuş yuva
,Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.

Ey gönül biraz da dön kendi içine,
Sahip ol günah, isyan hem de suçuna,
Ak düşmüş sakal ile saçına,
Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.

Burada son vermek isterim söze sohbete,
Yareb red çekme kapına gelen bu ite,
İster cehime koy ister cennete,
Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.

Meftuni sen de biraz ol metin,
Yollar dolaşık hem de çok çetin,
Ceht eyle olsun sağ elde beratın,
Medet ya Resulallah yetiş İhsanım.