Vah ki vah bize! Kimsesizliğimize,
Eyvah ki yalnızlığımıza!
Üzülmeye mâhkum doğmadık,
Sırtımızda hançer izleri yoktu başta!
Eyvah bize dostluklarımız sahteleşmiş!
Eyvah ki eyvah bize
Sevgilerimiz kahpeleşmiş!
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
O zaman bir an önce bu vahametin çaresine bakmak lazım Alparslan kardeşim. Malum bir sıkıntıyı ve bir illeti hele de böylesine dehşetli bir illetti ah ile vah ile tedavi edemeyiz herhalde! Bizce bunun çaresi mazide bizi biz yapan değerlere geri dönmek ve gavurların bile beğenmeyip çöpe attıkları kem huyları izale etmektir. Bu da şüphesiz ancak bizi yaratan yüce Mevlanın kitabına ve onun son resulünün sünnetine ittiba etmekle mümkün olur.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta