Eyvah Şiiri - Ahmet Kemal

EYVAH

Eyvah düşüşüme hayıflanıyorum
Aydınlık rüyalar göreyim diyorum
Göktaşlarıyla art arda vuruluyorum
Ölülerimiz el ediyor rüyalarımdan
Yıldızım bir doğuyor bir batıyor
Harikalar içinde doğuyor ruhum
Yağmur bizi örseliyor art arda
En çok ona muhtaç olduğumuz
Biz onu lanetliyoruz hep birlikte
Git git nankör bir topluluk oldukta
Küller içinden doğan yeni bir varlıkta
Cehennem içinden gözetliyoruz cenneti
Utancın ve sevincin barındığı birliktelikte
Bu hayat çizgisinde bir doğrulu bir eğrilirken
Denizlere açılır bir yepyeni bir yelken
Ölümlerden ölüm beğen sen bu arenada
Bizim duvarımızdan yüksek duvarlar harap
Afetler ikaz yağdırıyor bize
Bunca felaketler de bizi uyandıramazsa
Eyvah geçip gitti altın zamanlar