Çağlayıp durulmayan yeşil ırmakların
Kuruyup çöle döndüğünde
Gölgesi serin meyvesi güzel ağaçların
Kurumuş dala döndüğünde
Yaş boşadır, Taş başadır
Eyvah ki ne eyvah..
Dağları deviren, gençliğin
Savrulup küle döndüğünde
Ömrü sonsuz sanan gerçeğin
Kurumuş güle döndüğünde
Yaş boşadır, Taş başadır
Eyvah ki ne eyvah..
Tutunamayan dağdaki kar
Eriyip sele döndüğünde
Sarılıp terk etmem diyen yar
Unutup ele döndüğünde
Yaş boşadır, Taş başadır
Eyvah ki ne eyvah..
Bastonu son dostu olanın
Tutmaz bele döndüğünde
Ömrünü çıkmaza salanın
Hayırı şere döndüğünde
Yaş boşadır, Taş başadır
Eyvah, Eyvah ki ne eyvah….
Kayıt Tarihi : 14.4.2017 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!