Varamadım, seneler geçti çok zaman oldu çıktığım yola
Ömrümü harcadım sana, dünya sen beni sayamadın.
Bir hikâye gibi baştan sona hatalısın dediler, yetmedi
Sövdüler, saydılar bir günah tohumu gibi derdiler bana.
Bitti, nihayet sonu hüsran anladım ki beklemek yalanmış
Gelecek diye her dalganın vuruşunda sahilde erimek varmış
Bekleme yapma çekil her dalgada ölüme kum gibi serilmiş
Bu kadar basit işte hayat, bir su gibi içilip bir ter kadar yalanmış.
Her şeyin var olduğu bir dünya kar beyaz değil, içi simsiyah.
Canım aksın gözlerimden gideceğim yer mezar olsun
Hüsran gitmiyor yosun tutmuş kalbimin içinde
Taşıdım çilesini kan içinde bana sonsuza kadar eyvah.
Kayıt Tarihi : 23.11.2013 18:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/23/eyvah-157.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!