Eyvah Şiiri - İbrahim Halil Demir

Eyvah!
Kalmışım yar ile nar arasında!
Gönülden vurulmuşam,
Sevdalı gözlerinin karasına!
Sevdamı yüklemişim,
Aşkın darasına!
İflah olmamış sevmeyi şiar eden gönlüm!
Yalın ayak, üstüm başım yırtık,
Merhem aramışım!
Tek taraflı sevdamın yarasına!

Eyvah!
Pejmürde olmuşam!
Yar muhabbetiyle dolmuşam@
Kanatları yorulmuş güvercin misali,
Yar kokusunun geldiği yöne uçmuşam!
Ben kendi kendime gelin güveği olmuşam!
Yanmış tutuşmuşam ama söndürenim yok,
Şaşırmış kalmışam!
Ekmeğimin, aşımın tadı tuzu kaçmış,
Her şeyim yavan olmuş,
Ama yine de yarin varlığıyla,
En güzel mutluluğu tatmışam!

Eyvah!
Ne yapmışsam, yine de kalmışam naçar!
Duyulmadık dertlere olmuşam düçar!
Adam gibi sevmişem.
Adının geçtiği mekanlarda toz kondurmamışam!
Ona olan özlemlerimden dolayı,
Yazın Ağustos'unda buz misali donmuşam!
Kanadı kırık, çok dertli şakıyan bülbül gibi,
Yar visaliyle daldan dala konmuşam!
Sönmemiş hararetim,
Yandıkça yanmışam!

Eyvah!
Düşmüşüm yollara yalınayak,
Sayıklamışam yar yar diye!
Görenler deli sanıp gülmüşler,
Anlamışlar birine abayı yaktığımı.
Deste deste Muhammedi gülü uzatmışlar!
Yar kokmaz diye dönüp de bakmamışam!
Yine gülmüşler!
Ben aşk ve şevkle devam etmişem yoluma!
Çünkü nasıl bir sevdayla yaşadığımı bilmemişler!
Ağlamaktan kurumuş didelerim.
Can sularını verdiğim halde,
Yeşermemiş aşk fidelerim!
Girmişem aşkın girdabına,
Çırpına çırpına bitap düşmüşem...
19/Mayıs/2013