Eyvah! Şiiri - Serkan Ökçe

Kuruyan bir ekmekten ufalanan parça gibi dökülürüm
Anam yokluktan ağlar, ben çaresizlikten bükülürüm
Yiyene ziyan eyler bu haram mal ise, geçen an heba ise
O`nun rızasını kazanmayacaksa eğer, Eyvah!
Bütün bir kazaktan parça parça ip gibi sökülürüm

Aynalar, camlar ayrı ayrı parlar, kırıldılar mı aynı benim gibi
İşte sevenler ayrıldı mı, dön bak o için deki kırık parçaya
Tıpkı aynalar, camlar gibi,
Ne sevdalara bölündük, varıp Tuna nehirlerine döküldük
Kimse sevmedi anam gibi, Rabbim senin gibi, senin gibi…

Düşmandan kaçayım derken, düştüm nefsimin eline
Sakınayım derken pek çok girdim o şeytanın düzenine,
Şöyle bir baktım; çocukluğuma, gençliğime, bir de gidene
Eyvah! Ömrüme, Eyvah! Ömrüme…
Eyvah! Yalan sevdalarla avuttuğum, avunduğum ömrüme.

Serkan Ökçe