Eyvah Şiiri - Halil Topaç

Gün battı batacak bir akşamüstü.
Kimseyi hesaba katmadan gitti.
Bir tek bana değil, bir şehre küstü.
Arkasına dönüp bakmadan gitti.

Bir gelenim vardı el ayak kesti.
Kesilen yerimde ne ararsan var.
Her gün soluduğum bir tek nefesti.
Koca şehir bir hiç sen neymişsin yar.

Bu şehir bu âlem hep neden sustu?
Yüz çevirdi benden sırtını döndü.
Bu yalnızlık bir tek bana mı düştü?
Son bir defa düştü ocağım söndü.

Ecelin rüzgârı bana da esti.
Eyvah yârim eyvah dön sağına bak.
Beni de bu yerden temelden kesti.
Yanında örtüldü bir karış toprak