Bakıyoruz ama görmez olmuşuz,
Gönülde gözümüz kapanmış eyvah! ..
İnsana selamı vermez olmuşuz,
Ufacık değerim kalmamış eyvah! ..
Ne anaya saygı, ne de babaya,
Şan şöhret uğruna girmiş havaya,
Başıboş dolaşır, girmez yuvaya,
Aile düzenim kalmamış eyvah! ..
Çıkar için birbiriyle itişir,
Haksız yere, haklılarla didişir,
Bu çevrede evlat nasıl yetişir,
Gençliğe mirasım kalmamış eyvah! ..
Düşünmez dünyaya niçin gelmişiz,
Neler kazanmışız, neler vermişiz,
Kimlere ağlayıp, kime gülmüşüz,
Derdime yananım kalmamış eyvah! ..
Hiç sormuyor yanlış nedir, doğru ne,
Çok yanlışlar yapmış nefsi uğruna,
Yalanı, dolanı basmış bağrına,
Doğruyu bilenim kalmamış eyvah! ..
Hatalar üstüne hata ekleyen,
Geri dönüp bizden saygı bekleyen,
Endişe duymayıp, kaygı çekmeyen,
Yarına ümidim kalmamış eyvah! ..
Kayıt Tarihi : 13.1.2012 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/13/eyvah-137.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!