Kötüden saklar dua alırdı
Yıldızları çağırır el sallarlardı.
Güneş doğar geceyi dağlardı
Biz geceye,gece bize ağlardı.
Şu gurbette yalnızım yâr'dan habersiz
Ben efkârlı,yâr ise dertsiz kedersiz
Aşık olan edemez yolsuz sefersiz
Bari yurdundan esen yelleri yolla.
Kâh sevindim kâh darıldım yârime
İmrenirdi herkes bizim aşkımıza
Şimdi ayrılık rüzgarı eser başımızda
Aşkım derdi severken
Ne güzel gülerdi öperken
Biz kavuşuruz derken
Ne bir umut kaldı
Verdiğin hediye şu an elimde
Koklarım sen kokar her seferinde
Düşünceme kilit vuramıyorum
Aklım hâlâ sardığım ince belinde.
Olmamalı hasret bu denli acı
Son içtiğimiz bardak
Yıkanmamış duruyor
Her gece anılar beni
Yüreğimden vuruyor
Herşey suskun yanımda
Kapında kurumakmış gülümün kaderi
Ve hep hasret kalmak
Rüyalarda sevişirken
Sabahlara sensiz uyanmak
Vuslatı beklemek
Şafakları izlemek
Yeşildi sonra kurudu
Bir hüzün gibi...
Dalına kar yağdı
Unutmak gibi...
Döküldü yaprakları
Ayrılık gibi...
Sonunda buldu beni sevda
En deli çağımda yirmi yaşımda
Dünyada değil olsanda ay'da
Sen benimsin Rüveyda.
Ben mecnun oldum sen Leylâ
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!