Eyüp'te Sabah Namazı Şiiri - Hasan Kocaboğa

EYÜP’TE SABAH NAMAZI

Bu akşam yeniden gönlümü hicranla dolduran;
Bir hasret uyandırır beni esrarlı uykudan...
Mehtabın ışığında raks ediyorken Marmara;
Sarmadı uyku düştüm derviş misali yollara...

Ruhu kararmış karanlık bir sokaktan geçerken;
Rastlamıştım sükût etmiş bir âşığa içerken...
Dedim ki: Gel kardeşim Hakk şarabından içelim;
İçelim ki bu sevgimizle Sırat’ı geçelim...

Baktı bana yutkunarak yaşlı yaşlı gözlerle;
Bir rüyadan uyandı içinde bin bir elemle...
Eski halet-i ruhiyesinden belirdi uzlet;
İnsanın hilkatinde her zaman mevcuttur ülfet..

Derken koyverdi peşimi nurlu bir yola düştük;
Güvercinler gibi ilahi kapıya üşüştük...
Adım atınca içeri ilahi bu ne sedâ;
Her yaşta kulun etmek için tââtini edâ...

Kimi yakın civardan kimi de uzaktan de gelmiş;
Hakk aşıkları avluya seccadeleri sermiş...
Bir terennüm ki inşirah veriyor gönlümüze;
Sıyrılıyoruz biz nefsin pençesinden sessizce...

Bu şafak vakti duyulan dâvudî ses mihraptan;
Süzülüyor gözyaşları buram buram yanaktan...
Karanlık sokakların müptelası olan aşık;
Hakkın yolunda artık kendi ruhuyla barışık...

Uzak bir coğrafyadan gelmiş Mihmandar-ı Nebi;
Fatih bitirmiş nice gönüllerdeki hasreti...
Akşemseddin misali heybetli yâdigâr çınar;
Seher yeliyle yaprakları hû hû diye sallar...

O’nun şûle-i hicranı etmiş kalpleri dildâr;
Dilbeste gönülleri dil-efrûz eylemeli yâr...
Kapısında dil döktüğün olmasın fani ağyâr;
Bir neşve ki emaresi şikeste kalbi sarar...

Açılan avuçlar eder ifade-i meramı;
Bir başkadır Eyüp’te bu sabahların her anı…
Alevlenir gönülde Hakk’ın bunca yıl hicranı;
Zira bu nurlu sabahların gelir serencamı...

Hasan KOCABOĞA