Bir altın zamanda hânen, Peygamber’e konaktı.
O ev ki Kusva için, Hicret’te en son duraktı. Misafirin, âlemlere rahmetten sağanaktı.
Yerde, gökte ne varsa, tek imdat, tek sığınaktı.
Neydi sendeki o iman, bineğine bağlatan,
Tâ asrılar sonra dahi gönülleri dağlatan,
O iki büklüm halinle, görenleri ağlatan,
Yezid’in izinden gidip İstanbul’a uğratan?
O Belde-i Rûmda hâksar, mahfi bir keramettin.
Sen o güzel Kumandan’a, Nebi’den emânettin. Arzdan semâya nûrunu görünce Akşemsettin,
O ehl-i beşaret orduya, mânen selâm ettin.
Acem mülkü fedâimiş, bu şehrin sengine.
Ne ki İstanbul fedâdır, senin mânâ rengine. Padişahlara şereftir, el sürmek üzengine.
Yıldızlar semâdan inse, ancak gelir dengine.
O günden sonrası, sultânlar sende oldu sultân.
Ger himâyen olmasa, bu şehir olmazdı vatan. Selviler, çeşmeler, güvercinlerle bu kabristan,
Hepsi sana komşu olmak, umudu ile yatan.
Ey Sultân-ı İstanbul, ey mazlûmların velisi!
Âb-ı hayatla sulanmış, dalın en meyvelisi!
Herkes kapındadır bugün, ben gibi çilelisi.
Seni vesile ettim, ey velilerin velisi!
Sultânım, niyazımda kendime değil murâdım. Yavrusuna hasret, nice bacıyâna adadım.
Duâlarımı al götür Efendime, sorarsa adım,
Yûnûs de, yüzüm yok, kırılmış kolum, kanadım.
Mayıs 2015
Kusva: Peygamber Efendimizin Hicret ederken bindiği devenin ismi
Hâksar: Toprak altında kalan
Mahfi: Gizli
Ehl-i beşaret: Müjdeye nail olmuş
Seng: Taş
Ger: Eğer
Âb-ı hayat: Ölümsüzlük iksiri
Bacıyân: Bacılar, kızkardeşler. Yesevilikte Müslüman Rum(Anadolu) kadınlarına verilen ad
Kayıt Tarihi : 26.5.2021 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire Eyüp Sultan’a komşu ve ona tepeden bakan bir evde, gece yarısı başladım ve öyle inanıyorum ki Eyüp Sultan Hazretlerinin himmeti ile sabah namazına yakın bitirebildim. O günlerde, haksız ve hukuksuz bir şekilde hapse atılan dört hemşiremizden, kaderin cilvesi, ikisini çok yakından tanıyordum.Biri çok sevdiğim bir arkadaşımın eşi, biri de yıllarca aynı işyerinde birlikte çalıştığımız bir mesai arkadaşımızdı.Aslında üçüncü bacımız da bizimle aynı kurumda çalışıyormuş ama ben onu tanımıyordum o vakit, kendisi hapse atıldıktan sonra durumu öğrendim.Bu üçüncü hemşiremiz ayrıca Risale-i Nur’un ilk mevkuf hanım talebesidir ki kendisine bu minvalde “Zindandaki Bacıma” diye bir şiir yazıp göndermiştim. Velhasıl, işte bu ablalarımızın ızdırabı ile Eyüp Sultan’ı ziyaret ettiğim o gün, dua niyetine bu şiiri kaleme aldım. Şimdi tam hatırlamıyorum ama bir kaç hafta sonra hepsi serbest bırakıldı. Onlara yapılan yüzbinler duanın içine bu dua da dahil olmuştur inşaallah.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!