Kim derdi ki benim için, bu bülbül susacak diye,
Kim derdi bu bülbül gülünden olacak diye,
Bir gün boş bulunca gül dalını
Kim derdi ki benim için yıkılacak diye.
Kim bilebilirdiki bir gün kopacağını,
Yüzün gülmüş gözlerin parlamış, cebin dolmuş,
Bir gün gelmiş dost düşman olmuş,
Sevenin sevmez anlayanın anlamaz olmuş,
Kalbe kin dolmuş, çünkü dünya değişmiş.
Sen vermişsin onlar yemiş, doymamış istemiş,
Bir de bakmışsın cebin boşalmış,
Tanrı yaratmış güldürsün diye, o ağlatır gülse bile!
Gıdaları rimel ile ruj sahipleri sanki ayna cımbız...
Gördüğüne yakıcı bakar koskoca bir devri yıkar,
Bilmezki sevilir zannederki yalnız kendi sever,
Hepsi mutlak ağlatır, kimi bir an kimi sona dek,
Bazıları melektir bazıları sanki şeytanla denk..
Hey arkadaş! ellerin çenende neler kuruyorsun düşünde?
Senindemi gemilerin battı o büyük engin denizde?
Yoksa, yoksa seninkilerdemi umut yüklüydü benimkiler gibi...
Batan gemi olsun, gül geç... Ya umutları neylemeli bilmemki!
Üzgünsün, kimse yardım etmez anlamaz deme düşünce,
Ben anlarım halinde, benim gemilerimde büyüktü seninkiler gibi.
Unutmam diyordun unutmam yıllarda geçse üzerinden,
Gezdiğimiz yerleri beraber olduğumuz güldüğümüz günleri,
Unutmam sözümü unutmam diyordun yıllar bile geçse üzerinden.
Hani bir gün gidecektik o çocukluğun günlerine,
Bak unuttun, unuttun sözünü, günler bile geçmedi üzerinden...
O gülücükler o özlemler, tatlı hayaller, pembe düşler,
Hepsi yalan, sevgi yalan o aldatan duygu yalan.
Arkadaş su üzerine yazsan kalırmı,
bu gönüllere kalplere yalanı unuttursan inanırmı?
Kalpler inansa silip atsa benlikten, bir dünya var...
O ki yalan, insanları yalan duyguları yalan, dünya yalan...
Tok ac'ın halinden anlamaz, çekmeyen bilemez,
Alnımıza yazılmış bir kere kim gelse silemez,
Cebi delik neden hayata küstü zengin bilemez,
O, özgür sokaklarda neden esir oldu güçlü anlamaz,
Bir parça ekmek için el açanın derdini neden kimse anlamaz..
Zirveye etek olanları neden kimse hatırlamaz,
Düşlerimde hep huzurlu bir dünya ararım,
Küçük bir ev, bir parça ekmek ve birkaç tatlı insan.
Hayaller kurarım uzun uzun kendime,
Neyim ben? Bir toz parçası, küçük bir kaya.
Küçümserim kendimi kimse aldırmayınca bana.
Birgün gidersem bu yerlerden ruhumu bırakarak gökyüzüne,
Sen yaşayacaksın o günde içimde.
Düşünüyorum da anılarım geliyor gözümün önüne,
Yaşadım diyemiyorum hiçbir günümde,
Sen vardın acılar içinde kıvranırken kalbimde...
Seni çok özlüyorum,
Seni hala çok seviyorum,
Sen yoksun, artık ben yalnızım,
Seni hala, hala çok seviyorum...
Ama seni beklemiyorum,
Döneceksin, tekrar elimi tutacaksın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!