Eyüp Sabrı Gerek! .. Şiiri - İsa Yılmaz

kızgınım bu sabah yağmurlarında
çıkıp da yürüdüm kaldırımlarda
ıslanacağımı bile bile
almadım şemsiyemi yanıma
hem yakışmıyor şemsiyeli dolaşmak
yürek yangını çekerken adama
bozbulanık göklerle kavgalıysan bir de
bir de tersine gidiyorsa her şey
kötü bir rüya görmüşsen en tatlı uykuda
aaah, bazen Eyüp sabrı gerek adama

derler ki savaşmak anlam katar hayata
bir şey uğruna savaşıyorsan güzeldir yaşamak
oysa anlamsız bir kavga verir insan
en saçma şeydir savaşlar
biteviye yaşlandırır, tüketir
yer bitirir en dirayetli ruhları bile
açgözlüdür, yine de durmaz insan
var olmak için yok sayar birilerini
oysa bir durup baksa aynaya
ne kadar acınası olduğunu görecek
ve savaşlar her daim kan kokacak
o pis kokulardan kimse kurtulamayacak
aaah, bazen Eyüp sabrı gerekecek

hadi gidin başımdan ey düşmanlar
kızmak istemiyorum kimseye
küfretmek bana göre hiç değil
bir karıncayı bile öldürmekten korkarım
utanırım yağmurlardan kaçarken
çamurlara bulansam da darılmam bulutlara
siz ey insanlar gidin hadi yolunuza
kırmak, incitmek istemem sizi de
ama siz de kırmayın beni artık
yaralamayın yeter.. yeter..
iç yangınlarım ve hançer darbelerim
ateşle su arasındaki kaygılarım
göremediğim sevgiliyi özleyişlerim
dokunamadığım Rahman’ı bekleyişlerim
Yeter Annem’den gurbette kalışım yeter
aaah, bazen Eyüp sabrı gerek adama! ..