Hak Bilirim Şiiri - Mecit Aktürk

Eğilmez başı ile ezelden hasm-ı zâlim
Vatanına sevdalı bir yüzü ak bilirim...
Vefâsızlar yurdunda adı bilinmez âlim
O âlimi ifşâyı kaleme hak bilirim.
***
Yâdı acı verse de hazin hayat öykünün
Sitemini duymadım omzundaki yükünün
Dostluğundan şerefle şahidiyim ülkünün
İlmini gür bir pınar, hem de berrak bilirim.
*
Ürkekler onurundan verirken hergün fire
Arsıza ar öğrettin, soysuza üslup, töre
Ne YÖK’e boyun eğdin, ne de çapsız rektöre
Yoluna taş koyanı, âdî, ahmak bilirim.
*
Pâye pay edilirken, taltif beklerken biat
Karakterine züldü senden beklenen fiyat.
Tecrübeni, gençlere, yön veren âb-ı hayat
İzlerini hedefe ara durak bilirim.
*
Sarsılmayan azmine dar kursa da talihin
Engel olmak ne mümkün, akışına, tarihin
Sen varken hüznü sürgün, ye’si elinde rehin,
Yokluğunda ülkemi, çorak, kurak bilirim.
*
Afyon Kocatepe’li güne başlarken mesrûr
Huzur verir gönlüme, payıma düşen gurur
Sayısız eserini muhkem birer kale, sur,
Aldığın her ödülü burçta bayrak bilirim.
*
Bağrını sızlatsa da açılan onca yara
Meşaleye har veren nihâyetinde çıra!
Allah’a havale et! Boşver, aldırma, zirâ,
Üzülsen sevinecek nice mihrak bilirim.
*
Anlatmak istesem de sığdırmak zor satıra
Maksat bir merhabaydı, ölümsüz bir hatıra
Geçmişi yâd ederken geldiğimde hatıra
Avuç avuç duana bir müstehak bilirim :)
*
Hayat bir atımlık ok; talihin elinde yay
Bahtım hedefi şaştı, ömrüm boşa gitti say
Vakt-i vedâ yaklaştı, dizde derman bitti say
Tatili bana vâcip, sana yasak bilirim :))