Bitimindeyim umudun
Kör karanlık
Paslanmışım anahtarım
Yitirmişim yasta can canana
Baktığım hayale
Dinmiş dupduru bir durgunluk
Börtü böcek de ses yok
Melekler sorgusuz
Ölülerde korku yok
İnmiş bir inme gibi sessizlik
Sensizlik krizim
Tuttu yine
O şirin bedenin
Hangi rüzgârlarda eser
Defalarca üzdüğüm yüreğin
Düşüncelerim
Siz hiç uslanmadınız mı?
Kalıbından çıkıp
Mavi duvarlarıma
Bir sitem gibi işlediğiniz vakit
Bir çivi gibi çakıldığınız zaman
Gece çığlığı
Korkunç sessizlik
Ürpertici karanlık
Sanırsan aldanırsın
Koynunda yatam diyorum
Yağmurlar yaşlar
Kaldırımdan taşan sular
İstanbul’um yıkanıyor
Arınıyor belki günahlarından
Damlalara karışıyor yalnızlığım
Serüven dolu hayat
Yüz çizgilerin de
Kaçak serseri ruhu
Umutlarının ufuklarında
Bocalar bayatlar yaşanılanlar
Beklide bulutsuzluktu
Gözlerimde akan
Umudu yıllar çaldı
Şakıyan bülbül sustu
Bir katre olsun bir katre
Kavuşamadığımız günler
Acılarla beraber
Yüzerdik okyanuslarda
Işıklarımız çalınırdı
Camlar buğulanır
Karanlık basar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!