Ben İnsanım İnsan Sevdim
Dost Olana Gönül Verdim
Canlılara Şefkat Verdim
Dostlar Bana Dost Olmasa da
Bu Grilik Bu Rezillik Sana Babandan Miras Kalmadı İstanbul
Herkes İsyan Ediyor Yaşanmaz Bu Şehirde Diye İstanbul
Eğme Başını Dik Tut Bir Suçlu Varsa Elbet Biziz İstanbul
Peygamberin İltifatına Mazhar Oldun Sen Ey İstanbul
Kusuyorsun Artık Tahammülün Kalmadı İstanbul
Uzakta Kaybolan Gemi Gider de Gelir mi Geri
Şu Sallanan Yarin Eli Gider de Döner mi Geri
Onu Yolcu Edemedim Böyle Görsün İstemedim
Yaklaştım Da Görünmeden Sarılıp da Öpemedim
Ne Hallerden Ne Hallere Hayat Vurdu Yerden Yere
Mutluyken Birden Bire Severken Ayrılmak Niye
Bekledim Dönersin Diye Yoktun Yine Sen Gemide
Bekledim Dönersin Diye Yoktun Yine Son Gemide
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!