Güne İnat
Hayatın içindeyim
Bilinmez sır gibi
Uzaklardan el sallayan o
Kimliği belirsiz
Ansızın gelen ecel gibi
Bu canki canana
Vararak ölmekmi ister
Belkide kendine
Bir güzel sevgili ister
Bekliyor geceler gündüzleri
Silmek ister
Hayal gerçek karışık
Hanginizi bileyim
Bırakın beni bende
Ben yalnız öleyim
Gönlümdeki isyan
Sevmek kadar acıyan
Gönlümdeki isyan
Bir demet gül gibi
Elimde tek kalan
Ne amaç ile gelmiştik, biz dünyaya.
Amaç,amaca kul oldu.kalmadı rüya...
Sevdalıydık, ezelden ebede giden yola
Maddenin kulu oldu.kalmadı rüya...
Düştün mapus damına
Gittin ay karanlıkta
İstanbul kaldı mahzun
Birleşti yürek,yürek
Şarkın şimdi dudaklarda
Akrep in dağında dolaşıyorum
Gül kokulu yarimi özlüyorum
Sarmak istiyorum saramıyorum
Gelmek istiyorum gelemiyorum
Hasretin yurdunda geziyorum
Aşk dediğin bir ilham
Gönülde bir heyecan
Zamandır hep kovalayan
Seni orada bırakan
Beni burada bırakan
Kovaladıkça uzaklaşan
Bir hal olur içime
Sen aklıma gelince
Bende sonsuz düşünce
Sen gönlümde bilmece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!