Şımarık keskiler belirdi yazgımda yeniden
Sâhi uğrak mesafede gözlerim
Bu gecikme niye safran tozlarıyla
Tutkun ziftlere mi karıştı dersin
Yalım yanaklarında Manolyam
Sen kültümde bir yemin, bazen ayet
Karşımda uzun uzadıya bir çemberlitaş
— Sahi ne onlar?
Ardı sıra dizilmiş bu gökler de neyin nesi?
Biri bucaksız koca deniz gözlerinden
— Ya öteki? Öteki neden ayrık ve yalnız
Aynası şehrin bir avuç toprakla
Hep bir kamçı yemyeşil
Yapraklarıyla üzüm çardaklarının
Dışarda yağmur ve bir tramway hapsinde
Tıpırtılar eşliğinde kuruyan bakışları
Sancaktârlığıysa bir peçe yüz hatlarında gizli
Bembeyaz elleriyle savrulan bir hanımefendi
Bıraktım şu genç yaşımda avuçlarıma
Koskoca pişmanlık denizlerimde saklı,
Emellerim uğruna sevdiğim
Hüzün topladım avuçlarıma
Bir çıtkırıldım savrukluğu mu
Ne haldeyim görüyor musun
Süzmeye yeniden yalın ayak sofraları
Sırtlayarak koştum bütün hatıraları
Denk gelişim değil bu yaban atlarla
İlk defa yahut olmayacak
Son bir kez kulağımda kıraatlarla
Oysa zaman, mefhumu yitik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!