dünya sanki bir arena
avcı kurban ortada
seyirciler alkış tutmakta
bir küçük kız çocuğu
sinmiş duvarın arkasına
ne öleni tanıyor ne öldüreni
korkuyor,
korkusu ne yalnızlıktan
ne kendi ölümünden
gözlerinde
anlam veremediği
öfkenin kızıllığı
sevgisizlik nefret
onu korkutan
mavi değil karanlık gökyüzü
yağmur su değil
kan yağdırmakta
dur
durdurun
diyebilse
eziliyor güçsüzlüğünün altında
dahada küçülmekte bedeni.
yo hayır..
kalkmalı,haykırmalı
'dur
durdurun dünyayı
inecek var..'
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Sakla yüzümü kollarına anne.
Bırak.
Düş göreyim...''
-rabindranath-
saygılar
'dur
durdurun dünyayı
inecek var..'
çok güzel.... çok güzel bir çalışma... çok enfes bir hassaslığı böylesine duyarlıkla işlemek çok güzel... sevgilerimle kaleminizin gücünü kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (19)