Ey Sevgili Senden Son İsteğim

Yâr ile ayrıldığım yerde senelerdir ufka bakmatayım
Yüzme bilmem denizin ortasında kala kalmışım
Yüreğimi bir yere bıraktım, Bıraktığım yerden çok uzaklardayım, Ben buralara ait değilim
Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim

Sürgüleri beynime çekmiş, kapıları üstüme kapatmış, Hiçbir şey bilmeden, ben benden kaçar,
Ebedin başladığı yerden ezelin son bulduğu yere doğru yol almakta, Bir kaptan bir kaba devamlı akmaktayım. Zaman durur Güneş batmaz Dünya dönmez Ay hep aynı haldedir, Ben buralara ait değilim, Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim

Rüzgârın getirdiği sevgilinin kokusu ile sarhoş olurum, o zaman Benim için mevsimler hep bahar olur, Neşelenirim yüreğimdeki kuşların cıvıltısını duyarım, Onunla sohbet eder şen olur, çocukca gülerim, Onsuz yolumu kaybedip, düşüncelere dalar, Kafamın içinde ki çıkmaz sokaklarında kaybolur, Sonra düşerim dipsiz bir kuyuya, Ben buralara ait değilim, Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim

Yüreğimde sevgilinin hayali belirirse İçimdeki kuşları gökyüzüne salarım, Onun için sessiz sessiz şarkılar söyler şiirler yazarım, Bilmediğim yerlere gider tanımadığım insanlarla sohbet ederim, Çayım şirin olsun diye bol şeker atarım Kimisi över kimisi söver ben çayımı umutla İçerim, Sonra en mutlu anım, yârin buğulu gözlerini hatırlarım, Bir ateş düşer içime nefsimle kavga ederim Elbiselerimi yakar ruhumla sema ederim Âşık olmayanla bal yemem âşık ile taş taşırım, Ben buralara ait değilim, Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim.

Hayalimde sevgilinin omuzlarında uykuya dalarım, Onunlayken zaman ve mekân kavramı silinir zihnimden, Akıl ve mantığımı darağacına asarım, Ben buralara ait değilim, Yolculuğumda bir mola verdiğim yerdir dünya Gideceğim yeri düşünür hasretin en yoğun halini yaşarım, İçten içe ağlar boğazım düğümlenir Haykırırım ama duyuramam sesimi Hep içime atarım ama Kendimi içine atacak yer bulamam Ölüm satılsaydı eğer en yüksek paraya alırdım, Ben buralara ait değilim, Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim.

Dünü unutmuşum yarından bir şey beklemem, Gördüm mü dayanamam katılırım ölüm kervanına Kendimi paramparça tükenmiş bulduğumda Sırlar açılır Onunla içimdeki gül bahçesinde ve kırlarda el ele gezer anı yaşarım, Ben ezelde âşık olmuşum Sırlarımı söyleyecek yüreği yanmış insan ararım. Aşk acı çekmektir en iyi kurtuluş yok olmaktır Ben beni görünce hemen orada darağacına asarım Ben buralara ait değilim Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim.

Bir uçtan bir uca ipliğe mercan dizdim Yarısı hasret yarısı yürek yarası Bazen yağmur gibi dert yağar üzerime Aç olarak bir kulübeye sığınırım, Katığım gam suyum keder havayı hüzün olur çekerim. Sorularıma cevap arar bir anda dünyayı dolanırım, Ben ezbere yaşayamam hayatı Nerden gelip nereye gideceğimi düşünüp dururum Efkârımdan gözümden yaş yerine kan gelir, Ezanla ismim zikredildi sela ile son kez ismim söylenip Gideceğim. Ben buralara ait değilim, Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim.

Gökyüzünü seyreder gül yüzlü yâri düşünür ciğerimi kavururum Yüreğimde ünlem kafamda soru işareti ile yaşamaktan yoruldum, Damarlarımdaki kanı sevgili için akıtmak isterim.
Onun için bu hayatın adını yalan koyarım. Yine de yâri düşününce ısınır, hayali ile kavrulurum. Derisi kurumuşum bağrı taşlarla dolu bir toprak parçasıyım Ey sevgili senden son isteğim ölürken gözlerime bak, Bak ki senin aşkınla can verirken Senin için son iki damla gözyaşımı akıtayım. Ben buralara ait değilim, Yorgun ve yalnız Dünyada misafirim.