Ceylan gibi geziyorsun
Etrafına mutluluk saçıyorsun
Ama halimi hiç anlamıyorsun
Çok duygusuzmuşsun eymir güzeli
Senin güzelliğine bağlanmıştım ben
Ama hiç ümit vermiyorsun sen
Seni nasıl seviyorum bir bilsen
Halimi o zaman anlardın eymir güzeli
Şimdiye kadar hiç dinlemedin beni
Beni görünce gülümseyip girdin içeri
Her akşam görüyorum senin hayalini
Beni senden mahrum etme eymir güzeli
Çok güzelsin inan çiçek gibisin
Bir daha gülümsede ruhum sevinsin
Gecem gündüzüm her eşyim sensin
Hayatımın güneşi ol eymir güzeli
Seni üzemem ben Allah'dan korkarım
Seni seviyorum derken inan utanırım
Umut vermediğin garip aşığınım
Umutsuzluğa düşürdün eymir güzeli
Garibim diye bana hiç bakmadın
Hareketlerimden sevdiğimi anlamadın
Durağım seni bir türlü anlayamadım
Garipler insan değilmi eymir güzeli
Kayıt Tarihi : 7.8.2004 10:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yiğit (Morpheus)](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/07/eymir-guzeli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!