Eylülsüz Geldi Ekim Şiiri - Yorumlar

perdeler de titredi ve yapraklar ve kuşlar
köşe başında nöbet tutan yalnızlıklar
gözyaşları titredi boğulurken gözler

Şiirinizde en çok etkilendiğim bölüm burası, nedendir bilinmez ben çok severim sonbaharı, çünkü bana yalnızlığı hatırlatır kendimle başbaşa kalıp bol bol düşünürüm, bazen yururum yalnız. O yüzden en çok sonbahar şiirleri etkiler beni.. En çok sonbahara şiir yazmak isterim ama bir türlü hakkını veremem duygumun... Yüreğinize sağlık..

''Rüzgar mıydı kovalayan,kapı önünde kaldı Eylül''


böyle başlarsa ????

nefesim düne emanet
sesim rüzgara
kül demetleri asılı saçlarımı
gece lütfen sen tara….

Böyle biter!!!

Sevgili Arkadaşım Canan Hanım..,Yine her zamanki gibi seçkin dizeler,düşündüren bir hikaye,sonra vurucu bir final...alıştık artık alıştık..Diyeceğim o ki;susmasın kalemin ve incinmesin yüreğin harikaydı ..selam ve sevgilerimle.

nefesim düne emanet
sesim rüzgara
kül demetleri asılı saçlarımı
gece lütfen sen tara….

Eylül duyuşları insanın içinde saklıydı... Ekim, duyup da üzülmesin diye; ne kadar haklıydı! Benim, ekime olan borcum hiç bitmedi, bitmeyecek! Bu gözler, her sabah ufukta ilk müjdeyi bekleyecek... Bugün... Yarın... Öbür gün! Daima gün batımına yürüyecek...

Bu sabah çok sevdiğim bir şiir oldu... Teşekkür ederim... İyi ki varsınız... Ekimde de ülkemizi zor günler bekliyor... Sonuçta hep çocuklar ölüyor... Artık, hiçbir şeyi göremiyorum!

Ant. Esen kalın...

Eylül ve... Haziran şairlerin kalemlerindeki mahsülleri topladığı zamanlardır diye düşünüyorum.En çok ta Eyül ve... içinde Eylül geçen her şiir insanı (şahsen beni)çok çok etkiler. Bir de şiir bu kadar güzelse değme keyfine diyorum ve bu duygu seli içinde naçizane ''Gelme Üstüme Eylül'' adlı şiirimden mısralarımla damla olmak istiyorum.

Gelme üstüme Eylül!
Bırak yakamı!
Ne,
Saçlarımı dağıtsın
Deli rüzgarlar.
Ne de,
Avuçlarıma dolsun
Sararmış yapraklar.
Çık ta git benliğimden,
Yorgun düşlerime girme…

Gelme üstüme Eylül!
Gelip te, anılarımı yığma pencerelerime…
Şimdi;
Unutma zamanı diyorum
Ve…
O’nu unutmaya çalışıyorum…

Sakın ha çalma kapımı Eylül!
Biliyorsun,
Hiç bir Sonbahar evde yokum.
Yok! Yok! Yok…!

Tebriklerimi,selam ve saygılarımı yolluyorum.

iç titremeleri hangimizde yok ki..evrenin insanlara tabiatı sanırım üşüyerek büyümek olgunlaşmak..
yalnızlıklardan hangi insan sıkılmamıştır buda ayrı bir muamma.. ne demeli bilemedim mevsimine uyan şiiri ve şairini eşlik eden varsa dostlara da teşekkürler.kutlarım

yüreğinize sağlık Canan Hanım. Uzun bir soluktan sonra bu güzel şiirinizle buluşmak güzeldi. Saygılarımla...

Düşleri ayaz kesti bedenler donuk,
çaylar bardakta soğumuş ne ki?
yüreğe inerken o sessiz yağmur,
kapıyı çarptı da gitti eylül
Sessizce gelmiş ekim,
ben ondan,
o benden habersiz...

Hüzün yüreklere düştü mü boran olur, ses rüzgara salınır.
Bilmem bir yanıt alınır mı ola...........


Şiiri ve yüreğini Kutluyorum Canan Hanım. Çok hoştu defalarca okudum dersem yalan olmaz arkadaşım. Biraz beni anlatıyor gibiydi...
Selam ve saygımla...++

mevsim hazan ya, hüzün ya. hep yürekleri titreten havalar, gözleri nemlendiren günler, gökleri kaplayan bulutlar. Serin gecelere kapanan kapılar, dallara veda eden sarı yapraklar, başını yere eğen çiçekler. kapıyı yalnız çalan ekimlerde, gözlerden buğulanan damlalar, gönüllere darbe bırakır oyuk oyuk. mevsim hazan ya, hüzün ya... Yüreğine sağlık.

oy oy oy çok güzeldi ta

HARİKA BİR ŞİİR,HARİKA BİR SESLENİŞ,KUTLARIM SİZİ SEVGİLİ ŞAİR.yuvasız kuş