Eylülse Bakamam Aynalara...♥ ♥

Eylülse bakamam aynalara
çirkin olurum
aksim kocamış ruhlu cansız bebek gibi
ruj sürmem dudaklarıma
çatlaktır zaten pütür pütür...
sevmem kendimi
acıyamam bahar tazesi papatyalara
kuruturum onları
acıyamam bana da
gülsüz diken bahçesine düşünce
kanatırım kalbimin dizlerini...
madem eylül,bakmam aynalara
bakmam çünkü aşk yoktur
ayrı gayrılıktır sözlerimin özü
açmam ağzımı
şomdur ya ondan salıvermem sözümü
somdur suskunluğun belki ama yakmaz
kimsenin canını
öyle vaya böyle eylülde konuşmam
aynalara
dilim dolanır ağzımın içinde
dolaşır kördüğümce de neye yarar
bir şarkı söylyecek olsam
unuturum güfteyi
utancımdan başım eğilir ayak uçlarıma
hiçbir şey olmamış gibi bir nefes alır
yutkunurum
vermem bozuntuya
ayrımsamaz kimse
zira yalnızımdır ki
kızgınlığım da bundandır aslında
eylül düşmez yalnızlıklarımı hesaptan...
eylülse zamanlardan küseğenimdir aynama
küserim gamzesiz gülücüklerime de
bir bakacak gibi olsam aynalara
ayrılır gibi olurum kendimden ki
dayanamam buna sevmez de değilimdir kendimi
bir de bir kere alldım ya ayrılığın ağı gibi tadını
tövbeler olsun sürmem ağzıma
kötü huyluyumdur bundan başka
eylülse eğer
kahribar sarısı hüzünler bulaşmışsa
kallavi fincanımın kenarına
bir kırasım gelir ki aynaları
sorma..