Ben her Eylülde kalbimden vurulurum
Yaprak yaprak dökülürüm hazana.
Her Eylülde yeniden aşık olurum
Savaşsız esir düşerim teslim olurum bir cana.
Bilsen ne çok özlüyorum geçip giderken Eylül
Bir sonrakini beklerken elimde soluyor gül.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla