Yağmur yağıyordu
İliklerimde rüzgâr vardı
Bakışlarımda bir bebeğin hıçkırığı
Suskunluk caddelerimizdi
Suskunluk bize yakışıyordu
Ertelediğim mevsimlerdi; sen değildin
Ertelediğim gidişlerindi; dönüşü olmayan
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
eylül çok güzel olmüş elinize sağlık
Eylül yaşanmış anıların kalıntılarıdır bazen,bazende intizarın masum ve üşümüş yuvasıdır..çok güzel yazmışsınız tebrik edrim
çok güzel bi şiir çok beğendim eylül pek çok acı ve mutluluğun ayı
Ağlamayın sevgili şair'em ne olur,eylül yaz'ı bırakır fakat,hafif bir esinti getirir,dilerim üçyüzaltmışbeş gün beklediğiniz ,üçyüzaltmışaltıncı gün gelir,mükemmeldi,sevgi doluydu,emeğinize sağlık,sevgilerim ve saygılarımla...
Bir hüzün mevsiminde gelen ayrılık özenle seçilmiş kelimelerle daha da etkili kılmış duyulan acıyı.....
AYLARDAN EYLÜLDÜ
Aylardan eylüldü,
Ağaçlardan
Sarışın hüzünler dökülüyordu…
Semada aşk rüzgârları,
Hüzünlere gebe bulutları
Ardına kovalıyor ufukların;
Parlak mavilerinde göğün,
Güzel, sıcak yüzü
Görünsün diye güneşin…
Aylardan eylüldü,
Uzun bir şiir gibiydi sevda içimizde…
Bu aşk,
Bize ebedi bir lütfuydu Allah’ın,
Sanki kalplerimizde açılan
Kırmızı bir güldü…
Aylardan eylüldü,
Ben yalnız seni istedim o gün
Birlikteliği seninle ey can!
Ayrılık doğurmasaydı zaman,
Mutluluğun aynasından
Yansıyacaktı bir resim,
Altında iki isim:
Sen ve ben…
Aylardan eylüldü,
Ağaçlardan
Sarışın hüzünler dökülüyordu,
Henüz solmamış kızıl güller üstüne…
Ve ayrılık adlı çocuğu zamanın,
İlk sütünü emiyordu
Memelerinden anasının…
Aylardan eylüldü,
Hazan rüzgârında
Sarışın hüzünler savruluyordu…
Kırmızı güller kalplerimizde
Kanayan yaralar oldu artık
Ve acılarımızla büyüdü,
Zamanın içinde ayrılık…
Aylardan eylüldü,
Senden ayrı geçen
Son bilmem kaç yılını ömrümün,
İsterdim yaşamak,
Seninle yeniden...
Yine mümkün olsaydı eğer,
Ağaçlardan dökülen hüzünleri,
Yaklaştırmazdım aşkımıza...
Doğmasına izin vermezdim asla
Ayrılık denen çocuğun…
Ankara, 29 Eylül 1977,
Düzenleme: Ordu, 24 Şubat 2007
Selami Ateş
Güz mevsiminin ilk ayında, bu ilk ay içerikli çok güzel bir şiirdi okuduğum. Eylül.... Hüzün mevsiminin başlangıcı ve ayazlara yolculuktur benim için...
Kutluyorum yüreğinize. Ruhuma hitap eden bir şiir okudum nihayet.
Saygımla.
Eylüldü
Sessizdi seni beklerken içimden taşanlar
Saati gelmişti gidişin
Çırpınışları nafileydi artık söyleyemediklerimin
Sensizlik gidiyordu ardın sıra
Keder takvimlere yazılıyordu
Sen yüreğime
Yağmur yağıyordu
Ellerine ben yağıyordum
Kaleminiz hiç susmasın sayın şairim çok güzel okuyucuyu yormayan yalın bir dil kullanmışsınız.kutlarım.
18 eylül önce gelmeliydin sen bana...eylüldü ve ben bekliyordum..
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta