Benimde eylül ayından bir ümidim vardı ,
düşen yapraklardan
aşkın ismini yazabilmek ...
Tütsü ekleyip kokunla uyuya kalabilmek .
Düşen yağmur tanelerin içinde , senin güzelliğini
yakalayabilmek , dalıp giderken aşka .
Çayında deminde birbirimize demlene bilmekti.
Benim ümidimde eylülden ,
saçlarını okşayabilmek gül açan ellerinde uykuya dalabilmekti.
Benim umidimde eylülde ,
defterimi karelerken kelimelerde adını anabilmekti .
Eylül ayı bana umidimde ondandır işte.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 1.9.2022 05:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eylul
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!