Eylülden Önce Şiiri - Ercan Demirci

Ne eylüller yaşadık ölümüne
Sehpalara güldük biz bile bile
Cellatlar sordular; deli mi ne?
Bayraklara öldük biz bile bile.

Gel dedik alnından öptük acıyı
Apansız kaldırdık sarhoş hancıyı
Yürekte kök salan kutsal sancıyı
Parçalara böldük,biz bile bile

Hücre duvarına güneşler çizdik
Gırtlakta ölümü yutkunan bizdik
Dirilişe yürüdük başımız dik
Kurşunlara geldik biz bile bile.

Zindan seneleri, eylül günleri
Mamak geceleri, mart sürgünleri
Ruhsuz acıları kart hüzünleri
Duvarlara çaldık biz bile bile

Kızıl elmaları yiyelim derken
Hayata geç kaldık, ölüme erken
Eylülden çok önce uyanmak varken
Kabuslara daldık biz bile bile.