Eylülde Zaman Şiiri - İbrahim Yılmaz

Dün, bahardan kalma gürbüz bir andı zaman
Yaz bitince altın rengi sevda başladı adı hazan
Üryan bir zamana açılır doğanın tüm görkemi
Derken nehirler bulutlara muhtaç kalınca
Yaprakları solan an oluverdi eylülde hazan
Belli ki artık mevsim son fasılmış eylülde
Göçmen kuşlar bile veda etmeden gitmişler
Hiç kimseye belli etmesem de derdimi
Acıyan yanlarımı aşkla sarsam da
Kırkikindi yağmurlarından başka
Hiç bir teselli kar etmiyor ruhuma.

Şimdi içimde eylül vuslatı hoş bir sedadır
Ne desem artık boş, aşkta mevsim hazandır.

Katından onlara gerçek gelse de
Onların kalpleri nasır tutmuş
Biz baharı severiz derler de
Hazanı inkar ederler kalplerinde
Halbuki bahar her mevsim doğum
Hazan ise ölümün finalidir eylülde.

Övgü başında da sununda da ona aittir
Bu muhteşem nizamın sahibi acaba kimdir
Karun sandı ki dünya hep sürgit bahardır
Hal bu ki eylülde ömrün finali hazandır.

Eylülde zaman ebedi var oluşun başlangıcıdır
Senden başka acaba bu alemde kim kalıcıdır
Ey! gönül sen eylülde kainatın görkemini düşün
Mucizeleri inkar eden ölümlü Firavunlar mı bakidir
Ziyanda olan hiç kimsenin hayatı güvende değildir.

Her şey onu tanımlıyorsa bir şeydir
Kalbin aşka secde ediyorsa değerdir
Eylülde zaman yok oluşun finalidir
Eylülde zaman var oluşun müjdesidir.

Eylülde zaman fasit bir dairedir dönenceler arasında
Beyhude akşamlarda son cemre düşer yüreğime İda'da
Ne desem boş kalbinde aşk yoksa hüzzam akşamlarda
Bir hazan yangınıdır kalbimde eylül aşkı güz talanında
Nafile bir bekleyiştir aşk, eğer kalbinde aşkın ruhu yoksa.

Eylülde zaman, sen yoksan aşkı tanımlayamaz
Toprağa düşen gazeller sessizce geceleri ağlar
Gazellerin rüyası olmaz ki yaşamı özlesinler
Tohumlar toprağa selam deyip düşerken
Bir dua gibi iner yağmurlar ıslatırken saçlarını
Nehirlerin coşkusu öper toprağın dudaklarını.

Yeni başlangıç için baharla bir hayat başlar
Eylülde zaman, seninle biter seninle başlar.

Eylül - 2021