Eylülde Meriç Şiiri - Ali Koç Elegeçmez

Eylülün kucağında akarken güzel Meriç
Yıkar yüzünü suda güneşin ışınları
Görkemli bir tarihin kokusunu koklarken
Hatırlatır Meriç'im bir masal diyarını
*
Cennet bahçelerinin rengiyle çevrilidir
Kuş sesleri içinde yol alan gri sular
Eskiyen zamanların sislerinde rakseder
Bu yeşil kıyılarda öksüz kalmış anılar
*
Tarihin süzgecinden geçmiş gibi durudur
Güneşin bakışında tuvale çalan sular
Bu cennetten beldenin haşmetiyle parıldar
Titreyen bu sularda minik minik aynalar
*
Düşerken bu tuvale söğütler ve martılar
Kıskanır Selimiye, kıskanır kervansaray!
Işıktan fırçasıyla güneş çizer resmini
Meriç’in sularında yeni bir eylül doğar
*
Selimiye uzaktan güle güle el sallar
Dallardaki cırcırlar yine sazını çalar
Bülbüller şarkı söyler, gelip geçer faytonlar
Tenimi eylül okşar, gönlümü akan sular
Ruhuma huzur verir Meriç’teki sonbahar
*
Mimar Sinan kokulu beş yüz yıllık taş köprü
Altından geçen suyu belik belik örmese
Bütün taş köprülerde olan kemerler gibi
Tam on iki kemerle on ikiye bölmese
*
Söğütlerin kökünü okşayan gri sular
Düşen yaprakları da birlikte götürmese
İnan ki diyeceğim; Burada akmaz Meriç
Bir buse almak için eğilmiş söğütlerin
Bu masum isteğine asla aldırmaz Meriç
*
Bahardan farkı yoktur eylül'deki Meriç'in
Yaz'a göre ,suları olsa da biraz serin
Meriç'in sularında dans eden gölgelerle
Akşam vakitlerinde batışına güneşin
Seyrine doyum olmaz her eylülde Meriç'in
......................*.....