Eylülde Melal Şiiri - Mucip Kına

Eylülde asiydi ilk gülmelerim
Gökkuşağı şafakla çökerdi üzerime
Hüzzamdı içimde sevgim hazandı
Bir azgın tufandı iliklerimde

Aymazdı yüreğim yollar belalı
Dudağımda ıslık gün işkenceydi
Islak düşlerimde çocuktu dünya
Hayat yedeğimde bir bilmeceydi

Eylüller bakirdi yalnızlığımda
Eylüller sabrıma sessiz ölüştü
Mevsimlerden öte limandı bana
Şiirler yaktığı karanlığında
Soğuk gecelere bir gömülüştü

İkindi vakitleri doğumdu maverama
Gölgemde gün batıı sevgiler dirilişti
Ne ettim hallerime, köz ektim küllerime
Bir eylül hazanında sabrıma sevda düştü

Ve şimdi yine benim melulluk saatinde
Sonsuzluk ummanına güvercinler uçuran
Eylüller harcı değil bu son macerasında
Ömrümün küllerini maveraya savuran