EYLÜLDE GEL
Her yaprak dökümü korkuyu salar,
Kendimi her şeye hazırlıyorum,
Hasretlik bitmiyor, saçımı yolar,
Eylül da gel seni arzuluyorum.
Yaz sıcağı her an yakıyor beni,
Yalnızlık bunaltır, sıkıyor beni,
Özlem duyguları çekiyor beni,
Eylül da gel seni arzuluyorum.
Baharda rengarenk çiçekler açtı,
Henüz koklamadan hüznünü saçtı,
Yaşanmış anılar aklımdan geçti,
Eylül da gel seni arzuluyorum.
Mideme yarardı ekmeğin aşın,
Benimle oldukça ağrımaz başın,
Gurbette de sona ermeli işin,
Eylül da gel seni arzuluyorum.
Katlanmam zorlaşır zemheri kışa,
Atmışın üstünde baksana yaşa,
Zeki'siz gitme sen bir daha dışa,
Eylül da gel seni arzuluyorum.
1-9-2019 ZEKİ ÇELİK
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 7.10.2021 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/07/eylulde-gel-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!