Ağız birliği yapmış günler...
Ne seni bana getiriyorlar,
Ne ben sana eriyorum...
Üçü,beşi,altısı...
Bekledikçe kahır artışı.
Bu sabah gelir mi dersin?
Habercilerin martısı.
Duymayalı çok oldu
'birtanem' çağrısını.
Çok uzakta değil ki!
Adım atsan saadetin kapısı.
Unuttum ne varsa senin dışında.
Çiçek koklamaz oldum
yaseminden başka!
Gelsen artık!...
Gözlerim tutsak oldu akşamlara.
Şimdi var ya!
Attığım çentikleri bir bir sileceğim.
Ve sesleniyorum sana...
Sen! bana günde gelmeyi bırak da!
Gel...eylülde gel...
24.02.2019
difen...
Kayıt Tarihi : 24.2.2019 22:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vefa Karanfil](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/24/eylulde-gel-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!