Eylülde Aşk Şiiri - Önder Çağlar

Eylülün sonları günlerden cuma
Eminönü'nden geçeceğim Bursa ya
Bursa feribotuna bilet kalmamış
En yakın yer Kadıköy 40 dk'ka kalmış
Zor bela kendimi vapura attım
Çektim derin bir nefes
Gözlerimi kapattım...

Tepemde güneş öyle sıcak vuruyor
Sanki benim için gün yeniden doğuyor..
Heyecanım okunuyor bakarken ellerimden
Alamıyorum biran gözlerimi gözlerinden
Ne kadarda güzeldi melekler gibi yüzün
Öyle dalıp gitmişim büyüsüne ansızın

Bir tatlı gülümseme kondu dudaklarına
Alev alevdi içim bir kor oldu adeta
Savrulurken saçların esen deli rüzgarda
Bahar geldi içime bana her baktığında...

Sonra sardı da bizi vapurun uğultusu
Kıyamet koptu sanki
İçimde bir hüzün, bir ayrılık şarkısı
Dedim ki dur gitme!
Biraz daha dur bende,
Ben baharı bulmuştum
O güzel gözlerinde...

Elimde telefonum yanaşıp ta yanına
Dedim ki yazıyorum bak telefon camına
Bir kağıt birde kalem oldu içime merhem
Yanlışmış son hanesi ben arkamı dönerken
Neyse erken farkettim bırakıpta gitmeden..

Sonrası ise malum;
Ben ve kalbim teklerken
Ne ecel teri döktüm yarim seni beklerken,
Dönüpte İstanbul'a seni merak ederken,
Buldum aynı yakada yanyana cay içerken..

Ben çayımı içerken bardaktan yudum yudum
Aldığım her yudum sendin tutunduğum,
Sendin umutlarım
Sendin hayat bulduğum....

(25/10 2009)