Eylülde Açan Gül Şiiri - Şükrullah Yavuzer

EYLÜL GÜLÜ

Adın güĺ
Rengin biraz gül
Kokun ise
Sıradan bir ot
Eylülde bir hiçsin
Zamansız açan gül...

Yalnızsın
Çok yalnız
Ne bir kelebek
Ne de bir arı var
Sana yaklaşır
Bülbüle de yuva olamıyorsun
Bir başına
Ne bir güzel dokunuyor
Ne de Güneş bakıyor sana
Çok tutunamayacaksın
Zamansız gelmişsin dünyaya...

Gördüğün EYLÜL
Göreceğin ondan önceydi
Hafif bir rüzgâra
Boyun eğeceksin
Tıpkı benim  eğdiğim gibi...

Sen Eylül Gülü
Ben Allah'ın Kulu

Oysa ;
Aynı ikimizin Kaderi...