EYLÜL ZAMANI
eylül sokakları bıraktın
hüzün gülleri
gittin
ummazdım
aşk beklemekten geçer oysa
beklemek damıtmaktır hayatı
sen gitmeye çözüldün
içimde yılan gibi kıvrılan
kanyonlar bırakıp
kapımızı ellere verdin
ırmaklara sundun yatağımızı
biten bir film gibi gittin
son vapura binerken
bir çocuğu iskelede terk ettin
boğazlı martılar sevişirken
kuğulu kıvrımlarından
iştahı kabaran
cellada sundun boynumu
yaşamı giyotine çoğalan
boynum
kolların boşluğa asıldığı
dar ağacı şimdi
çiçekleri suladım dün sabah
üstünde kokun
bir insan sıcaklığı gibi
dolaşıyor hala
içimde boşluğun
gittin
martılarda gitti
senden
ummazdım
Kayıt Tarihi : 16.9.2007 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gece yağmurusun çisil çisil
Doğaya yaşam veren
Eylül sabahının okşayıcı
Kızıl yaprakların topraktaki hali
Ne güzel tenin toprak kokuyor.
Hazanı çağrıştırıyor
Çimen gözlerdeki şebnemler
Rüzgarın saçlarına dokunuşu.
Kuruyan gönüllere rahmetsin
Şiire, sanata esinsin
Gelmen için Eylül beklenir
Ama
Hep gurbettesin,
Hep yürektesin
Candasın, candansın,
Canansın
08.09.2007 11:11:02
Dilşade Güngör
TÜM YORUMLAR (2)