Eylül yaprakları... (Serbest)

Doğa’nın örtüsü...
Ağaçların, dalların süsü,
Baharın yeşil yüzü...
Ölüyor!
Soyunuyor ağaçlar, dallar,
Bir bir dökülüyor...
Yapraklar!
Sarı...sararmış...
Kopuyor, uçuşuyor, düşüyor...
Yerler hışır – hışır...
Tabiat soğuyor, üşüyor...
Güneş uzaklaştıkca,
Sonbahar yaklaşıyor...

-

Uçuşan Eylül yaprakları...
Başımın üstünde,
Yerde...
Bahar,
Geliyor belki bir başka yerde...
Ama burada gidiyor...
Eylül girdi mi mevsime,
Edeceğini ediyor!
Toprak kuruyor,
Çekiliyor suyu ağaçların,
Dalların...
Ömrü bitiyor yaprakların...
Hep olduğu gibi,
Son yaklaşıyor...
Tükeniyor güç,
Herşey ölüyor...

-

Bir ümid var ama...
Güneş gelecek geri,
Dönecek Dünya ileri...
Gelecek yine Bahar...
Yeniden açar,
Dallar, yapraklar...
Ya ben,
Ya BEN!
Hep Sonbahar...
Hep! Sonbahar...

22.10.2004/09.00