Eylül Yaprağı Şiiri - Ömer Gündoğan

Olgunlaştım Eylül yaprağı gibi.
Dalımdan kopmadan gel kömür gözlüm,
Sensin bu gönlümün gerçek sahibi.
Yamacıma geçte gül kömür gözlüm,

Aşkın ile vurur damarda kanım,
Yalnız sana özel benim sol yanım,
Güz gülüne benzer sarardı canım,
Özüm kurumadan bul kömür gözlüm.

Kalkamam bir daha düşersem yere,
Gam düşer çürürüm içimde sere,
Son demde gönlümü güldür bir kere,
Gönlümün zilini çal kömür gözlüm.

Gazele dönmeden sararan tenim,
Yel vurup uçmadan naciz bedenim,
Sayende hoş olsun kalan üç günüm,
Gel kolumda uyu kal kömür gözlüm.

Bırak dünya malı dünyada kalsın,
Seven sevdiğini ölmeden bulsun,
Toprağa göçmeden muradın alsın,
Can Ömer'de fani kul kömür gözlüm.