Eylül yağmuru Şiiri - Yılmaz Bektaş

Nice zaman sonra yağıyor yine
Nedense biraz serince dünden
Gün bir Eylül akşamına dönerken
Esmer Bulutlar geçiyor üstümüzden ;
Gökten düşenin her bir damlası
Camlarda gittikçe büyülüyor büyürken
Düşüveriyor uzayan damla izlerken…
Ne uzun yolculuk öyle yere kadar
Çatılardan korna sesine karışıyor,
El ele yürüyen aşıkların neşesinden
Islanmayı canı çekiyor insanın
Yıkanmayı ve iliklerine kadar arınmayı…
Taksi,, otobüs, dolmuş, tüm araçlar
Tıka basa dolmuşlar, çok da yavaşlar
Adamlar ve kadınlar yürüyor
Sarı yapraklar düştüğü yerde yüzüyor
Sonbaharın hüznü üstümüze çöküyor
Bugün Cumaysa nasıl kalabalıklar
Akşam pazarına doğru koşanlar
Neşeyle dağılılıyor civardaki okullar
Anneleri çocuklarıyla bir coşuyor,
Hepsi mutlular, çocuklaşıp gülüyorlar
Herkeste çok erkenci bir telaş
Akşam oluyor kaygısı büyüyor
Oysa yağmur çok güzel yağıyor…
Yollarda uçuşurken martılar,
Üç karga bir kediyle mi dövüşüyor?
Sağanağa dönüşürken insan seli
Sırılsıklam ,yağmurla
barışıyor bedenleri…

Yılmaz BEKTAŞ