Eylül Yağmuru Şiiri - Mutlu Alkan

Sararmış yaprakları dalından düşüren
Eylül yağmurudur hafif hafif üşüten
Büyüsüne kapılır dalar gider hülyalara
Eylül yağmurunun buğulu sesini işiten

Eylül'de yağmur damlası gönüllere değer
Her damla toprak için bereketmiş meğer
Sayısızca hikmeti vardır her bir damlanın
Gökten sayısızca damla düşüyorsa eğer

Düşer takatten bedenin bakışların söner
Yağmurun kokusu üşüyen ruhuna siner
Topraktan gelip toprağa dönen insan gibi
Kuruyan yapraklar toprak rengine döner

Yağmaz kavurur, yağınca kapılırsın seline
Hiç doyulmaz Eylül yağmurunun seyrine
Her mevsim, insanın bir hâli gibidir sanki
Eylül, benziyor insanın ihtiyarlık hâline

Her gidiş hak etmeli küçükte olsa bir vedayı
Beşerden bekleme küçükte olsa bir vefayı
Bir tarafta yaşamak bir taraftaysa ölüm
İnsanoğlu bilir mi ki şu dünyadan nedir payı

Gizlenmiş sayısızca renk binlerce tonuyla
İnsanoğlu benzer Eylül'e her bir yanıyla
İmtihan için gelmişiz bu fâni âleme bizler
Kimi evladıyla, kimi malıyla, kimi de canıyla

Gurbeti, ayrılığı hatırlatır Eylül yağmurları
Tükenmişlikleri, biterken ki başlangıçları
Yüreği kıpır kıpır eden hasret çeken canları
Yeniden gelmek için giden göçmen kuşları

Arfaoğlu, ömründen kırktan çok Eylül geçti
Seninle doğanlardan niceleri çoktan göçtü
Dalından düşen her yaprak bir sevda gibiydi
Her sevda yüreğimde yeniden bir yara açtı
21.09.2021