Eylül Yağmurlarında Sevmiştik

Eylül Yağmurlarında Sevmiştik ya...
Kasvetliydi gök kubbe, bereket topluyordu bulutlar...
Soğuk, vuruyordu dalıma,
Ağaçlar giysisini çıkarmış, sarıya boyanmıştı ıslak sokaklar
Her esen yelde bir yaprak düşüyordu dalından,
Kim bilir belki de uykuya hazırlanıyordu tabiat..

Ayazdı geceler, karanlıktı doğan gün.
Ama hiç bu kadar coşkuyla çarpmamıştı ki, yüreğim..
Sarmaş dolaş mutluluk dansındaydı hayaller,
Her düşen damlada toprağa bereket
Gönlüme ise sen yağıyordun,damla.damla..
Yüreğime bıraktığın tohumu filizlendirmek uğruna
Her esen yel yaprağı dalından
Beni de benden alıyordu.
İçimdeki kıvılcım, körükleniyordu rüzgarla

Aylardan eylül, mevsim! ... sonbahar
Beklenen ne umut dolu bir bahar
Ne de bülbülleri şakıtan yaz sıcağı
Tohumu toprağa,
Sevgileri yüreğe gömen kara kışın habercisi göçmen kuşlar
Dedim ya eylül yağmurlarıyla sevmiştik biz,
Yelken açmışken maviliğe,
Ufuk çizgisinde kaybolmaktı endişemiz.
Eylül yağmurları gibi coşkulu.......
Ama bir o kadarda hüzünlüydü aşkımız...

Özlem Sarpkaya
15/04/05
İstanbul